در زمان بازگشت داروین به انگلستان ، وی در محافل علمی از کسان مشهور بود زیرا در دسامبر 1835 هنسلو با انتشار جزوه ای از نامه های زمین شناسی داروین برای طبیعت شناسان برگزیده ، به محبوبیت ادب آموز سابق خویش دامن زد. [ در 2 اکتبر 1836 کشتی در Falmouth ، Cornwall لنگر انداخت. داروین فوراً سفر طولانی مربی را به شروزبری برای دیدار از منزل خود و رویت اطرافیان انجام داد. وی سپس به کمبریج شتافت تا هنسلو را ببیند ، وی به وی توصیه کرد که طبیعت شناسان موجود در لیست حیوانات داروین را پیدا کند و موافقت کند نمونه های گیاهان را به دست آورد. پدر داروین سرمایه گذاری هایی را ترتیب عدل و پسرش را قادر ساخت که یک جهان نجیب زاده بودجه خود را تأمین مالی کند ، و داروین هیجان زده ای به جستجوی متخصصان برای توصیف گردآور ها پرداخت. جانورشناسان انگلیسی در آن سررسید به علت گسترش و تشویق جمع آوری تاریخ طبیعی از طریق امپراتوری انگلیس ، شمار زیادی شغل عقب مانده داشتند و خطر باقی پایدار گذاشتن نمونه ها در انبار هستی داشت.
چارلز لایل در 29 اکتبر برای اولین بار مشتاقانه با داروین دیدار کرد و به زودی وی را با ریشارد اوون ، آناتومیست آینده ، که حائز امکانات کالج سلطنتی جراحان بود ، برای کار بر روی استخوان های فسیلی جمع آوری شده بدست داروین ، آشنا کرد. نتایج شگفت آور اوون دربرگیرنده سایر تنبلهای عظیم خاکی منقرض شده و همچنین Megatherium ، اسکلت تقریباً کامل Scelidotherium ناشناخته و جمجمه ای مانند جوندگان به اندازه اسب آبی به اسم Toxodon بود که مانند یک capybara غول تمثال است. قطعات زره پوش در واقع از Glyptodon بود ، موجودی عظیم مانند آرمادیلو همانطور که داروین در آغاز فکر می کرد. این موجودات منقرض شده مربوط به گونه های زنده آمریکای جنوبی بودند.
در میانه ها ماه دسامبر ، داروین در کمبریج اقامتگاههایی ترتیب عدل لغایت کارهای گردآور های خود را سازماندهی کند و گاهنامه خویش را بازنویسی کند. و اولین مقاله خود را نوشت ، نشانه داد که خشکی آمریکای جنوبی به آرامی در حال افزایش است و با حمایت مشتاقانه لیل آن را در 4 ژانویه 1837 برای مجلس زمین شناسی لندن خواند. در همان روز ، او نمونه های پستانداران و طیور خویش را به انجمن جانورشناسی ارائه عدل . جان گولد ، پرنده شناس ، به زودی اعلام کرد که طیور گالاپاگوس که داروین تصور کرده بود مخلوطی از مرغ سیاه ، "منقارهای بزرگ" و فنچ است ، به راستی دوازده گونه جداگانه از فنچ ها هستند. در 17 فوریه ، داروین به عضویت شورای جامعه زمین شناسی گزینش شد پاورپوینت زیست شناسی دوازدهم فصل پنجم و در نطق ریاست جمهوری لیل یافته های اوون در مورد فسیل های داروین ارائه شد و بر پیوستگی جغرافیایی کالاها به عنوان پشتیبان عقاید یکنواخت وی تأکید شد.
در اوایل ماه مارس ، داروین به لندن نقل فضا کرد الی در تقرب این کار پیمان بگیرد ،پاورپوینت زیست شناسی دوازدهم فصل پنجم و به حلقه اجتماعی دانشمندان و متخصصان لیل همانند چارلز بابیج پیوست ، که خدا را به عنوان برنامه ریز قوانین توصیف کرد. داروین با برادر آزاد اندیش خود اراسموس ، بخشی از این حلقه ویگ و اخ صمیمی مؤلف هریت مارتینو ، که مالتوسیانیسم را پایه گذاری کرد و اصلاحات بحث برانگیز قانون فقیر ویگ را ترویج کرد ، متوقف شد تا از ایجاد بیش از حتماً جمعیت در رفاه و فقر بازدارندگی کند. او به عنوان یک متحد ، از پیامدهای بنیادین تغییر شکل اجناس که بدست گرانت و جراحان جوان تحت تأثیر جفروی تبلیغ می شود ، پیشباز کرد. تغییر شکل برای انگلیکان ها که از سامان اجتماعی پدافند می کردند ،پاورپوینت زیست شناسی دوازدهم فصل پنجم آناته بود ، ولی دانشمندان معتبر صریحاً در این مورد بحث کردند و علاقه زیادی به نامه جان هرشل داشت که ستایش رویکرد لیل را به عنوان راهی برای یافتن انگیزه طبیعی ریشه نوع های جدید ستایش می کرد.
گولد با داروین دیدار کرد و به او گفت که طیور مسخره کننده گالاپاگوس از جزایر مختلف نوع های جداگانه ای هستند ، نه تنها اجناس ، و آنچه داروین فکر می کرد "رنج" است نیز در گروه فنچ است. داروین از عقیده جزایر برچسب ها را برچسب گذاری نکرده بود ، اما از یادداشت های سایرین در کشتی ، از دسته FitzRoy ، گونه هایی را به جزایر وابستگی داد. این دو روه نیز گونه های متمایزی بودند و در 14 مارس داروین اعلام کرد که چگونه پخش آنها به سمت جنوب تغییر می کند.
صفحه ای از یادداشت های دست نویس ، با طرحی از خطوط انشعاب.
در میانه ها ژوئیه 1837 داروین دفترچه "B" خویش را در مورد تغییر شکل گونه ها شروع کرد و در صفحه 36 بالای فکر نخستین درخت تکاملی خود نوشت "فکر می کنم".
در اواسط مارس 1837 ، به سختی شش ماه بعد از مراجعت به انگلستان ، داروین در دفترچه یادداشت قرمز خود حدس می زد که "یک گونه به نوع دیگری تغییر می کند" الی توزیع جغرافیایی نوع های زنده مانند rheas و نوع های منقرض شده را روشنگری دهد. مانند پستانداران عجیب منقرض شده Macrauchenia ، که شبیه یک Guanaco غول پیکر ، احد از اقوام لاما بود. تقریباً در اواسط ماه ژوئیه ، او در دفترچه "B" خود ، افکار خویش را درباره طول عمر و تغییر در نسل ها ثبت کرد - و توضیح تغییراتی را که در لاک پشت های گالاپاگوس ، مرغ های تمسخرآمیز و روئاها مشاهده کرده بود ، روشنگری داد. وی طرح نزول شاخه ای را طرح ریزی کرد ، و سپس شاخه ای تبارشناسی از یک درخت تکاملی منفرد را ارائه عدل ، که در آن "گفتن اینکه یک جانور بالاتر از جاندار دیگر است" پوچ است ، و ایده لامارک از تبارهای مستقل که به اشکال بالاتر می روند را ساحل گذاشت.
