استر میریام زیمر نخستین دو فرزند بود که در برانکس ، نیویورک ، در خانواده ای با سابقه یهودیان ارتدکس به دنیا آمد. [3] والدین وی دیوید زیمر و پائولین گلر زیمر بودند. برادرش ، بنیامین زیمر ، در سال 1923 دنبال شد. کودکی از افسردگی بزرگ ، ناهار او غالباً یک قطعه نان بود که بدست آب گوجه فرنگی فشرده شده پر شده بود. [4] زیمر زبان عبری را آموخت و او از این مهارت برای انجام سکوتهای Passover بهره‌گیری کرد. [3]پاورپوینت فصل اول زیست شناسی دهمزیمر در دبیرستان Evander Childs در برانکس شرکت کرد و در سن 16 سالگی فارغ التحصیل شد. [4] وی برای حضور در کالج ماهیگیر نیویورک سیتی ، از آغاز پاییز به وی کمک خرج اخذ کرد. [5] در دانشکده ، زیمر در پیش درآمد می خواست زبان فرانسه یا ادبیات را بیاموزد ، اما وی زنجیره تحصیلی خود را به بیوشیمی تبدیل کرد به رهنمود معلمانش ، که پرماسیدن می کردند نسوان برای دستیابی به پیشه در علوم تلاش می کنند. [4] او به عنوان معاون تحقیقاتی در باغ گیاه شناسی نیویورک مشغول به کار بود و در مقوله پژوهش در باره گیاهان Neurospora با گزند شناس گیاه ، برنارد اوگیلوی داگ ، مشغول پژوهش بود. [4] وی مدرک لیسانس ژنتیک را گرفتن کرد ، [6] که در سنه 1942 ، در سن 20 سالگی ، فارغ التحصیل شد.پاورپوینت فصل اول زیست شناسی دهمپس از فارغ التحصیلی از هانتر ، زیمر به عنوان معاون تحقیقاتی الکساندر هولندر در مؤسسه کارنگی واشنگتن (بعداً آزمایشگاه هاربر سولد بهار) به کار رفت و در آنجا به کار خویش با N. crassa و همچنین انتشار اولین اثر خود در گویه ژنتیک پیوسته داد. [7] در سنه 1944 او بورس تحصیلی دانشگاه استنفورد گرفتن کرد و به عنوان معاون جورج ولز بیاد پیشه کرد. وی به غرب به کالیفرنیا سفر کرد و بعد از تحصیل در تابستان در ایستگاه تفریحی دریایی هاپکینز دانشگاه استنفورد در ذیل کرنلیوس ون نیل ، وارد برنامه کارشناسی بزرگتر ژنتیک شد. استنفورد در سنه 1946 مدرک کارشناسی ارشد را به وی اعطا کرد. [6] در همان سنه ، او با جوشوا لدربرگ ، مدرس دانشگاه ویسکانسین زناشویی کرد. [8]لدربرگ پس به دنبال تحصیلات دکترا به دانشگاه ویسکانسین رفت. [8] از سنه 1946 لغایت 1949 ، بدست انستیتوی ملی سرطان به یک بورس مادرزادی اعطا شد. [6] واپسین،انجام نامه وی "کنترل ژنتیکی جهش پذیری در باکتری Escherichia coli" بود. [9] او دکترای خود را با بازبینی R. A. Brink ، در سال 1950 به آخر رساند. [4]
پاورپوینت فصل اول زیست شناسی دهممشارکت در میکروبیولوژی و ژنتیکلدربرگ بیشتر دهه 1950 در دانشگاه ویسکانسین ماند. در همان جا بود که او فام لامبدا را کشف کرد ، [10] تحقیقات اولیه درباره رابطه بین ترانسوداکشن و لیزوژنی فاژ لامبدا انجام عدل ، عامل باروری E. coli F را با لوئیجی لوکا کاوالی سوفزا کشف کرد (سرانجام با انتشار جوشوا لدربرگ) ، [11] اولین اجرای کامیاب آبکاری ماکت را با جوشوا لدربرگ [12] آفریدن؛ نوآفریدن کرد و به کشف و درک مکانیسم های ژنتیکی انتقال تخصصی کمک کرد. این کمکها پایه و بنیاد بسیاری از کارهای ژنتیکی است که در نصف دوم سده بیستم سپریدن شده است.
ل باکتریوفاژاستر لدربرگ نخستین کسی بود که لی باکتریوفاژ را متمایز کرد. او آغاز این کشف را در سنه 1951 در حالی که دانشجوی دکترا بود گزارش عدل و بعداً در مقاله 1953 در ژورنال ژنتیک توضیحات مفصلی ارائه داد. [13] [10] او در حال پیشه با یک سویه E. coli K12 بود که با روشنایی ماوراء بنفش جهش یافته بود. هنگامی که او مخلوطی از کرنش جهش مکشوف با والدین E. coli K12 را در صفحه آگار تزریق کرد ، پلاک هایی را دیدن که به علت باکتریوفاژها برپایی می شوند. منبع باکتریوفاژ سویه K12 والدین بود. [10] بهبود با اشعه ماوراء بنفش باکتریوفاژ را از جهش یافته «درمان» کرده و با همان باکتریوفاژی که والدین فرآوری می کردند ، به عفونت حساس می شوند. باکتریوفاژ λ اسم گرفت. [14]DNA از فاژ می تواند در کروموزوم E. coli گنجانیده شود تا به یک پروپوزال تبدیل شود و متعاقباً بهمراه DNA باکتری میزبان تکرار شود. وقتی بعداً از پروفیاژ خواسته شد که میزبان را ترک کند ، باید خود را از DNA میزبان خارج کند. گاهی اوقات ، DNA فاژ که خارج می شود با DNA میزبان مجاور به اتفاق است که می تواند بدست فاژ وارد یک میزبان جدید شود. به این فرآیند انتقال تخصصی گفته می شود. مقاله فاژ لدربرگ در سال 1950 لی منجر به فهم در مورد انتقال تخصصی شد. [15]عامل باروری باکتری Fفاکتور باروری (که به عنوان فاکتور F نیز شناخته می شود) یک ژن DNA باکتریایی است که حائز ژن های باکتریایی است و به یک باکتری فرمان می دهد لغایت DNA را به یک باکتری گیرنده از طریق تماس مستقیم در فرایندی به نام همگرایی اهدا کند. فاکتور F بر روی یک اپیزوم اتمام می شود ، که می تواند به عنوان یک پلاسمید مستقل وجود داشته باشد یا در ژنوم سلول باکتری یکپارچه کردن شود.کشف لدربرگ از فاکتور F مستقیماً از آزمایشات وی ناشی شد لغایت بتواند محل پیشبرد لامبدا در کروموزوم E. coli را با به کارگیری صلیب با سایر نوع های E. coli با نشانگرهای ژنتیکی شناخته شده مشخص کند. هنگامی که برخی از صلیب نتوانستند نوترکیب ها را برپایی کنند ، او تردید می برد که بعضی از نوع های E. coli وی یک "عامل باروری" را از دست داده اند. به قول خودش:
از عقیده تست نشانگرهای موجود ... دیتا ها پرتو داد که محلی ویژه برای لیزوژنی وجود دارد. ... در جریان چنین ارتباطاتی [نقشه برداری ژنتیکی] ، ... یک
